Unua paneo

lundo, la 11-a de junio 2018
tago 2, 8:40-19:06, 79 km, ø 15,7 km/h, Σ 151 km

Nun en junio heliĝas tre frue, tamen ni dormis ĝis 6:30, kaj post abunda matenmanĝo ni ekveturis je 8:40. Komence iom malvarmis, sed baldaŭ aperis la suno kaj fariĝis agrable varma tago, ne tiom varmega kiel la unua.

Post kelkaj kilometroj ŝildo avertis ke la strato estas barita. Ni tamen uzis ĝin, ĉar bicikle preskaŭ ĉiam eblas tamen traveturi. Nu, veturi laŭlitere ne eblis, ĉar estis konstruata nova ponto, kaj preteriri ĝin estis bona aventuro. Havu paciencon ĝis ni trovos bonan retkoneton por publikigi la fotojn.

Ni sekvis plu la itineron de Ulrich Lamm tra bela pejzaĝo. Granda ĝuo estis la etaj stratoj, buntaj floroj, papilioj, aleoj kiuj donas ombron kaj bonodoraj pinarbaroj. Plurfoje ni plukis ĉerizojn, eĉ la hundo manĝis. Kelkloke masaĝis nin terure kruda pavimo, sed ĉiam nur mallonge. Eble pro tio Christine iam rimarkis ke ŝia malantaŭa rado malbone funkcias. Ni konstatis rompitan spokon. Per spokturnilo eblis rerektigi la radon tiom, ke la bremso ne plu bloku ĝin.

Longan paŭzon en glaciaĵejo ni uzis ankaŭ por reŝargi niajn aparatojn, alikaze ni ne povus nun post vespermanĝo verki ĉi tiun blogeron. Ni trovis denove bonegan tranoktejon, tablon kaj benkojn sub tegmento en arbaro apud la rivero Elbe. Ankaŭ ĉi-nokte la tendoj restos en siaj sakoj.

Bona komenco kun surpriza koncerto

dimanĉo, la 10-a de junio 2018: 72 km, ø 14,3 km/h

Nia gastiganto Paŭl akompanis nin kun granda verda flago al la startloko. Tie aperis iom post iom 6 pliaj esperantistoj, kaj ni 11-ope festis nian ekveturon antaŭ la brandenburga pordego. Petro donis al ni banderolon kun slogano “Esperanto – estas ĉiam ĉe mi”, kiu bone kompletigis niajn flagojn. Post fotado ni 8-ope ekbiciklis tra Berlino. Iom post iom niaj akompanantoj adiaŭis, antaŭlaste Paŭl ĉe la stacio Wannsee. Alina plu akompanis nin ĉirkaŭ la lago, preter la lernejo kie ŝi studas, kaj poste sur sabla vojo kiun ni ne rekomendas por biciklado. Ĉe la fama ponto Glienicker Brücke en Potsdam ni faris manĝpaŭzon, kaj en la lago malvarmigis sin Christine kaj Najeli. En la stacidomo de Potsdam ni fine adiaŭis al Alina, kaj daŭrigis sen akompano.

En la vilaĝo Ferch ni haltis por aŭskulti koncerton de profesieca familia muzikgrupo kiu regalis la aŭskultantojn per amuzaj kantoj en diversaj stiloj kaj kun propraj tekstoj. Ĉiuj ricevis lignajn ŝuojn al la manoj por klaki laŭritme kaj aplaŭdi. Poste ni lernis lecionon: la itinero, kiun ni sekvis, estis farita de malnova konatulo Ulrich Lamm, kiu publikigas bonegajn bicikloitinerojn en sia retejo www.radweit.de. Ni prenis mallongigon kaj baldaŭ pentis: atingis ni tian profundan sablon, ke apenaŭ eblis trapuŝi la biciklojn. Neniam plu ni prenos mallongigon sur itinero de Ulrich Lamm.

Ni sekvis plu la belan eŭropan biciklovojon R1 kiu trairas Germanujon de Nederlando ĝis Pollando. En tiu ĉi regiono ĝi estas sufiĉe bonkvalita. Ankoraŭfoje ni haltis ĉe la fama klinikaro Heilstätten Beelitz. Temas pri granda aro da konstruaĵoj el la fino de la 19-a jarcento, kiuj de kelkaj jardekoj tre vidinde ruiniĝas.

Laŭ la R1 estas kabanetoj ĉiujn kelkajn kilometrojn, kaj kiam ĵus pluvis, ni decidis ke ni finu por hodiaŭ en unu el ili, kvankam ni ankoraŭ ne tute atingis la necesan averaĝan tagdistancon. En ĝi ni povis eĉ dormi sen bezono starigi tendon.

Festo por ni

Post nokto pasigita per pakado kaj preparado, ni aĉetis en la stacidomo semajnfinan bileton por kvar personoj: Christine, Lars, Melanie kaj Nayeli. En Nordrhein-Westfalen oni ne devas pagi por hundoj en trajno, sed ni ja veturis ĝis Berlin. Ni elektis konekton iom longdaŭran, sed kun nur kvar ŝanĝoj kun po ĉ. duonhoro da ŝanĝtempo. Tio ja gravas se oni devas porti tri biciklojn kaj hundoĉaron de unu kajo al la alia. Tiel la trajnvojaĝo funkciis tute glate, kaj je 14:55 ni jam povis renkonti nian filinon Alina, kiun ni longe ne vidis, ĉar ŝi nun studas en Berlin.

Survoje al la placo Frankfurter Tor ni ankoraŭ aĉetis nutraĵojn por la dimanĉa biciklado. Ni alvenis ĝustatempe por partopreni aktive en la korpofarbado. Kiel prologon de nia karavano ni ja decidis kunveturi en la loka manifestacio okaze de la Tutmonda Nudbiciklada Tago. En Germanujo nuda biciklado eĉ ne estas rekte kontraŭleĝa, sed ne eblas fari anoncitan manifestacion nuda (vidu ankaŭ Mi nuda?). Ĉar ni aperis plene ekipitaj, ni povis ankaŭ rapide fliki truon en pneŭo de partoprenanto lastsekunde antaŭ la eko.

Protektite de policaŭtoj kaj -motorcikloj kiuj baris por ni la aŭtotrafikon, gaja vico de ĉ. 300 biciklantoj, plej multaj apenaŭ vestitaj, faris grandan rondon sur la ĉefstratoj ĉirkaŭ la centraj kvartaloj de la ĉefurbo. Ĉie preterpasantoj gapis, aplaŭdis, fotadis, filmis. Jam post kelkaj minutoj la polico avertis ke ili finos la manifestacion se ne ĉiuj homoj kovras siajn privatajn korpopartojn. Do bone ke Lars portis mamzonon. Kaj ni sentis ke ĉiuj festas kun ni nian alvenon por la starto de nia karavano.

Kun loka esperantistino Elisabeth ni tre bone vespermanĝis en la siria restoracio Yarok. Poste ni gastis ĉe niaj amikoj Jessica kaj Paŭl kie ni facile ekdormis post longa kaj sukcesa tago.

Die Pläne für die ersten 950 km sind fertig

Tiu ĉi paĝo en Esperanto
Donnerstag, 7. Juni 2018
Wir starten am Sonntag, 10. Juni 2018, um 9:30 Uhr in Berlin am berühmten Brandenburger Tor auf dem Pariser Platz, der Ostseite des Tores. Hier können Sie uns treffen, um uns zu grüßen, Abschied zu nehmen oder – noch lieber – mit uns zu radeln.

Sie können uns auch später an folgenden Orten treffen:

  • 10:40 Grunewald Auerbachstr./Königsweg
  • 11:30 Wannsee Kronprinzessinnenweg gegenüber Bahnhof
  • 12:15 Potsdam Glienicker Brücke
  • 14:00 Potsdam Hbf

Auch später würden wir uns sehr über eine Begegnung oder Begleitung freuen. Unsere Stationen in den ersten Tagen sind:

  • Sonntag, 10.6.: wildes Zelten bei Trebitz
  • Montag, 11.6.: wildes Zelten bei Aken(Elbe)
  • Dienstag, 12.6.: wildes Zelten bei Sangerhausen
  • Mittwoch, 13.6., zwischen 16:00 und 17:00 Uhr: Ankunft in Herzberg am Harz, der Esperanto-Stadt, im Garten des Internationalen Zentrums mit Teilnahme am Interkulturellen Abend. Thema: Geschichte der Sprachen
  • Donnerstag, 14.6.: wildes Zelten bei Bodenwerder
  • Freitag, 15.6.: mittags Ankunft in Hameln Hameln
    abends zu Gast in Bensen(Hessisch Oldendorf)
  • Samstag, 16.6: wildes Zelten bei Horn-Bad Meinberg
  • Sonntag, 17.6.: zu Gast in Warstein
  • Montag, 18.6.: zu Gast in Schwerte
  • Dienstag, 19.6.:
    13:30 Essen, Grugapark Eingang Orangerie
    15:00 Mülheim(Ruhr) Hbf, Bahnhofsvorplatz
    16:00 Duisburg, Königstr. beim Brunnen Lifesaver
  • Mittwoch, 20.6.: wildes Zelten bei Hamont
  • Donnerstag, 21.6.: zu Gast in Bazel(Kruibeke)
  • Freitag, 22.6.: 20:00 Vortrag im EsperantoCentro, dem neuen Sitz von Flandra Esperanto-Ligo und La Verda Stelo , Lange Beeldekensstraat 169, 2060 Antwerpen

Wenn Sie uns treffen oder begleiten möchten, schreiben Sie an Christine <christine.duisburg@gmx.de>.

Planoj pretas por la unuaj 950 km

Diese Seite auf Deutsch

ĵaŭdo, la 7-a de junio 2018
(Legu ankaŭ la rilatan artikolon Mi nuda?)

Ni startos en dimanĉo, la 10-a de junio 2018, je 9:30 h en Berlino ĉe la fama monumento Brandenburger Tor sur la placo Pariser Platz ĉe la orienta flanko. Renkontu nin tie por saluti, adiaŭi aŭ – prefere – akompani nin.

Vi povas renkonti nin ankaŭ poste en jenaj lokoj:

  • 10:40 Grunewald Auerbachstr./Königsweg
  • 11:30 Wannsee Kronprinzessinnenweg gegenüber Bahnhof
  • 12:15 Potsdam Glienicker Brücke
  • 14:00 Potsdam Hbf

Ankaŭ poste ni tre ĝojus pri renkonto aŭ akompano.
Niaj stacioj en la unuaj tagoj estos:

  • dimanĉo, 10.6.: sovaĝa tendumado proksime de Trebitz
  • lundo, 11.6.: sovaĝa tendumado proksime de Aken(Elbe)
  • mardo, 12.6.: sovaĝa tendumado proksime de Sangerhausen
  • merkredo, 13.6., inter 16:00 kaj 17:00: alveno en Herzberg am Harz, la Esperanto-urbo
    tendumado en la ĝardeno de la Internacia Centro
    partopreno en Interkultura Vespero: Historio de lingvoj 
  • ĵaŭdo, 14.6.: sovaĝa tendumado proksime de Bodenwerder
  • vendredo, 15.6.: tagmeze alveno en Hameln
    vespere gastoj en Bensen(Hessisch Oldendorf)
  • sabato, 16.6: sovaĝa tendumado proksime de Horn-Bad Meinberg
  • dimanĉo, 17.6.: gastoj en Warstein
  • lundo, 18.6.: gastoj en Schwerte
  • mardo, 19.6.:
    13:30 Essen, Grugapark enirejo Orangerie
    15:00 Mülheim(Ruhr) Hbf, placo antaŭ la ĉefstacio
    16:00 Duisburg, Königstr. ĉe la fontano Lifesaver
  • merkredo, 20.6.: sovaĝa tendumado proksime de Hamont
  • ĵaŭdo, 21.6.: gastoj en Bazel(Kruibeke)
  • vendredo, 22.6.: 20:00 prelego en EsperantoCentro, la nova sidejo de Flandra Esperanto-Ligo kaj La Verda Stelo , Lange Beeldekensstraat 169, 2060 Antwerpen

Se vi deziras renkonti aŭ akompani nin, skribu al Christine <christine.duisburg@gmx.de>.

(Legu ankaŭ la rilatan artikolon Mi nuda?)

Mi nuda?

Jen personaj pensoj de karavanano Lars.
Vendredo, la 8-a de junio 2018.
Mi nuda?

Multe okupas nin la lastaj preparoj por nia longa biciklovojaĝo kiu startos venontan dimanĉon en Berlino. Komuniki kun la grupoj, kiuj nin invitas, pri la detaloj de niaj vizitoj; zorgi ke la bicikloj estu en bona stato; viziti bestokuraciston kun Najeli, nia hundo kiu kunvojaĝos malgraŭ rompitaj ostoj; trarigardi la pakliston kaj aĉeti ĉion, kio ankoraŭ mankas; plani la detalajn itinerojn – ĉion ni bezonas fini antaŭ ol ni entrajniĝos en sabato frumatene.

Estas nura koincido bela, ke ĝuste tiam, kiam ni alvenos per trajno en Berlino, okazos tie biciklado kadre de la tutmonda evento “World Naked Bike Ride (WNBR)” – Monda Nudbiciklado. Aŭ pli ĝuste: ne okazos.

WNBR estis fondita en Zaragozo, Hispanujo, en 2001 post serio de akcidentoj kiuj mortigis biciklistojn. Pro malkontento pri la reago de la aŭtoritatoj al kampanjo por pli sekura trafiko, iliaj amikoj kaj samideanoj protestis nudaj kontraŭ la danĝeroj. Ĉar maldecaj estas la trafikaj kondiĉoj, ne la homa korpo. La nudeco ne nur provokis atenton, ĝi ankaŭ substrekis kiel vundeblaj estas biciklantoj en trafiko. Intertempe tiu formo de protesto kreskis al fenomeno okazanta en multaj urboj ĉirkaŭ la Tero, ligante proteston kontraŭ serioza problemo kun agado gaja kaj frivola.

En sabato, la 9-a de junio 2018, tian bicikladon organizos por la unua fojo en Berlino la asocio VCD (Verkehrsclub Deutschland).
Sed, ili ne anoncas ĝin kiel nudbiciklado, sed kiel “Berlina bikino-bankalsono-biciklado“. – Kio??? Ĉu tiu ĉi lando subite fariĝis pruda, eĉ pli ol Hispanujo aŭ la aliaj pli ol tridek landoj kie tio okazadas? – Jen mia unua reago. Mi decidis, ke mi partoprenu kun ŝuoj, ŝtrumpoj, kasko, por protesti kontraŭ tiu prudeco. Kaj se oni punus min pro tio, des pli bone, la publika atento estos ankoraŭ pli granda. Mi ne faris ion tian antaŭe, sed iam ja necesas komenci, ĉu ne?

Poste mi legis iom pli detale la inviton de VCD. La liston de diversaj aferoj, kontraŭ kiuj ili volas protesti: la superregado de aŭtomobiloj; la poluado de la aero; la maljusta divido de publika spaco; la granda nombro da mortoj en trafiko; sed ankaŭ kontraŭ la fenomeno de korpohontigo: la problemo, ke multaj homoj en nia socio hontas pri la aspekto de la propra korpo. Ili volas ke ĉiu homo sentu sin bona en la propra korpo, egale ĉu ĝi estas granda, eta, dika, svelta, muskola aŭ magra. Tio plaĉas al mi. Tial ankaŭ tute ne estas devige aperi en bankostumo: ĉiu estas bonvena tiel, kiel oni sentas sin mem komforta, eĉ plenvestite. Estu laŭeble multaj partoprenantoj, do la sojlo por partopreno estu laŭeble malalta.

Mi komencis cerbumi: se mi partoprenos nuda, eksplicite por postuli ke estu nudbiciklado, tiam mi eventuale mem kreas premon kontraŭ tiuj, kiuj ja pretas partopreni apenaŭ vestitaj, sed ne kuraĝus aperi nudaj en publiko. Krei tian premon mi ne volus.

Mi ankaŭ pripensis, kiel mi argumentus kontraŭ iu, kiu eventuale plendus pri mia nudeco. La slogano, ke maldeca ne estas nudeco, sed la reganta trafiko, estas bona. Sed kial entute nudeco estas taksata maldeca? Mi pensas, ke tio okazas ĉefe, ĉar nudeco estas pense ligita al seksumado. Mi argumentus, ke mia nudeco estas drasta emfazo de mia vundeblo kiel biciklanto, kaj tute ne rilatas al seksumado. Ĉu validas la argumento? Mi volus, ke ĝi validu, ĉar plaĉus al mi, se homoj ne plu ligus nudecon al seksumado. Tamen, la publika atento, kiun provokas WNBR, okazas ĝuste tial; se nudeco ne plu estus skandalo, tiam neniu interesiĝus plu pri la evento. Tio faras la argumenton iom memkontraŭdira.

Ju pli mi pripensis la aferon, des pli mia kuraĝo bicikli nuda tra Berlino eroziis. Mi elpensis alian manieron: por bone sekvi la alvokon, mi portos bankalsonon kaj bikinon. Jes, kun mamzono. Mi ŝatas porti mamzonon.

Se vi volas vidi tion, venu ankaŭ vi en sabato, la 9-a de junio 2018, je 16:30 h al Frankfurter Tor en Berlino. Kaj kunbiciklu. Ĉu en bankalsono, ĉu en bikino, ĉu plene vestita, tute ne gravas. Mi nur avertas, ke mi mem daŭre cerbumas kiel mi partoprenu. Eble mi ankoraŭfoje ŝanĝos mian opinion kaj tamen partoprenos nuda. Kaj tion vi certe ne volas vidi.

Profitu de nia karavano al Lisbono.

(Alvoko origine publikigita en februaro 2018.)
En la somero de 2018 kelkaj esperantistoj biciklos tra Eŭropo por atingi la mondajn kongresojn UK en Portugalujo kaj IJK en Hispanujo.
Kaj vi povas profiti de tio! Kiel?

  • Invitu nin por subteni vian lokan agadon

    Interesi homojn pri Esperanto povas esti malfacile. Pli facilas prezenti tute alian temon kaj montri, kiel utila Esperanto estas jam nun.
    Vi povas inviti nin fari publikan prelegon en via urbo, kiu altiras homojn interesiĝantajn pri biciklado, pri vojaĝoj kaj aventuroj.
    Vi povas inviti nin al informbudo, kie ni rakontas al homoj, kiel Esperanto utilas por nia vojaĝo.
    Vi povas aranĝi intervjuon kun ĵurnalisto de loka gazeto, radio aŭ televido.
    Vi povas venigi nin al kunveno de via loka bicikloklubo.
    Certe vi havas ankoraŭ aliajn ideojn, kiel nia vizito utilu por via loka agado.
    Kiel ajn, se ni vizitos vin, ni volas subteni vin je via laboro por Esperanto.

  • Kunbiciklu

    Ni tre ĝojus se vi biciklos kun ni, ĉu nur ĝis la rando de via urbo, ĉu duonan tagon, ĉu tutan tagon, ĉu plurajn tagojn, ĉu la tutan distancon ĝis la celo, vi estos bonvena.

  • Kiam ni estos kie?

    Ni faros detalan planon pri tio, kiujn lokojn ni vizitos en kiuj tagoj. Tiu plano dependas de tio, kien ni ricevos invitojn. Tial la elirpunkto estas skizo de nia itinero de Berlino ĝis Lisbono, kaj koridoro tra kiu ni planu la vojon, kun markoj indikantaj, kiam ni devus esti en kiu parto de la koridoro por atingi la celon ĝustatempe. Jen vi povas konsulti mapon kun tiuj informoj.

    Se vi estas en la koridoro, ne hezitu inviti nin. Skribu al christine.duisburg@gmx.de
    La limdato ĝis kiu ni kolektos invitojn estos:

    • por invitoj el Germanujo, Nederlando kaj Belgio: la 30-a de aprilo 2018.
    • por invitoj el Francujo, Hispanujo kaj Portugalujo: la 15-a de majo 2018.

    Post tiu dato ni ellaboros definitivan planon kaj informos vin.
    Ankaŭ se vin interesas kunbicikli dum kia ajn distanco, skribu al christine.duisburg@gmx.de

    Se vi ne estas en la koridoro, tamen kontaktu nin, kaj ni povas priparoli, kiel ni povus tamen kunlabori.

    Se vi ne estas en la koridoro, sed ja volas kunbicikli, vi pripensu ĉu vi volas aranĝi branĉon de la karavano; ni povas ankaŭ doni konsilojn kiel atingi nin per publika trafiko.

  • Diskutu kun ni

    Por priparoli la agadon, vi povas uzi nian retpoŝtliston, aŭ nian paĝon en facebook.
    Por aliĝi al la retpoŝtlisto, sendu malplenan mesaĝon el via retpoŝtadreso al la adreso vokovo+subscribe@googlegroups.com. Vi ne devas havi google-konton por tio.

    Vekiĝu kaj Verdiĝu!